Hoe ziet een typische uitvaartverzorger eruit? Wie het weet mag het zeggen. Hoe een kind een timmerman tekent, dat zie je wel voor je. Met een zaag in zijn hand en een potlood achter zijn oor. Een schipper, met een pet, een pijp en een ankertje op zijn epaulet, een piloot loopt opgedoft in een uniform met een attachékoffertje, een boer, een dominee… Ach, allemaal makkelijk.
Maar een uitvaartverzorger? Zonder te vervallen tot de archaïsche lange jas en hoge hoed natuurlijk. En zo’n zwarte kraaienkop van nauwelijks bedwongen droefenis. Nee, dat is een echt achterhaalde karikatuur. Achter een lessenaar met een microfoon en een meelevende blik in de ogen? Maar ja, dat kan ook die dominee zijn dan. Met een spa bij een kuil in een mooi park, met allemaal staande stenen om hem heen? De uitvaartverzorger is geen grafdelver, ook als heeft hij er veel mee te maken.
Nou ja, wij wisten het dus ook niet. En toch willen we onszelf weer eens laten zien. Dus we doen maar wat. Als je zegt dat dat natuurlijk geen typische uitvaartverzorgers zijn, op die foto, dan heb je helemaal gelijk. Eigenlijk zijn we dat ook niet. Bestaan die eigenlijk wel? In onze ogen zijn we gewoon normale mensen, met het hart op de goede plek natuurlijk (maar dat kun je niet fotograferen) en met oog en oor voor de medemens.
Kijk maar eens goed. En we zijn wel enigszins praktisch ingesteld, want anders kunnen we niet in een paar dagen tijd een bijeenkomst voor 10, 30, 100 of 300 mensen organiseren, die ook nog eens goed bij de overledene en de familie past. Of je dat allemaal aan deze plaatjes kunt zien, weet ik niet. Maar goed, je hebt in elk geval ons gezicht een keer gezien als je ons, meer of minder plotseling, aan tafel krijgt.
